Viewer voor webcontent
Actions“Fantastisch dat ik altijd kon bellen!”
Vanaf het moment dat er bij concerndirecteur Symone de Bruin (50) borstkanker werd vermoed, brak een enorm drukke tijd aan van onderzoeken, gesprekken en behandelingen. ‘”Ik had er ineens een project bij.” Wat veel rust en houvast gaf, was dat ze altijd de coördinator mammacare kon bellen. “Dat je zo iemand hebt rondlopen voor je klanten of patiënten, gun ik iedere organisatie.”
Viewer voor webcontent
Actions“Eind juli voelde ik een verharding in mijn borst. De huisarts stuurde me onmiddellijk door naar Gelre Apeldoorn voor een mammografie, dat is het maken van röntgenfoto’s van de borst. Daarbij bereidde de huisarts me erop voor dat ik voor de afspraak tijd moest uittrekken. Als ze tijdens de mammografie iets zien, plannen ze er meteen meer onderzoeken achteraan, zei ze. Zo ging het ook precies. Na de mammografie kreeg ik verschillende andere onderzoeken, had ik een gesprek met gespecialiseerd verpleegkundige Lisette en maakte ik kennis met coördinator Astrid. En wat ik nog steeds amazing vind: diezelfde middag werd ik al gebeld met de uitslag.”
Houvast
“Vanaf dat moment begon een periode waarvan ik achteraf zeg: het was vooral heel erg druk. Diverse scans, waaronder botscans, een CT-scan, een MRI-scan en een PET-scan, biopten, gesprekken, ik werd helemaal binnenstebuiten gekeerd. Het voelde alsof ik er ineens een project bij had. Wat me in al die drukte heel veel rust en houvast gaf, was dat ik altijd Astrid kon bellen. Zij beantwoordde mijn vragen en zag erop toe dat de onderzoeken zo veel mogelijk meteen achter elkaar gepland werden, zodat ik gewoon kon blijven doorwerken.”
Nodig en goed
Door al die onderzoeken had Symone te maken met steeds weer andere medewerkers van Gelre. “Dat vond ik niet erg. Het is fantastisch en geruststellend dat een heel team van experts zich bezighoudt met jouw gezondheid. Maar zo’n ziekenhuis is toch een bolwerk; als patiënt overzicht houden is best lastig. Dan is het fijn als je iemand kan bellen die fungeert als een soort geheugen en die jou helpt je weg te vinden. Wat ik het meest bijzonder vond? Als ik tegen Astrid zei dat ik toch nog graag even met de chirurg wilde praten, antwoordde ze niet: ‘Ik bel u terug’, maar plande ze ter plekke een gesprek in. Blijkbaar mag zij beslissingen nemen over de agenda van de chirurg. Geweldig vind ik dat! Zo iemand te hebben rondlopen voor je patiënten of klanten gun ik iedere organisatie. Het is zo nodig en zo goed dat ze dit zo doen bij Gelre. Het maakt het ziekenhuis benaderbaar.”
Geluksvogel
In de loop van augustus werd duidelijk dat Symone in beide borsten een tumor had en dat het om twee verschillende soorten kanker ging. Op 20 september onderging ze voor de ene borst een amputatie, terwijl de andere een borstsparende ingreep kreeg. Na de operatie volgt een periode van bestralingen. Symone: “Als de laatste bestraling klaar is, markeert dat voor mij het einde van de kanker. Want de hormoontherapie die ik daarna nog krijg, is preventief. De grootste uitdaging wordt nu om redelijk onbezorgd verder leven zonder steeds de angst te voelen dat het terugkomt. Maar ik voel me een enorme geluksvogel, dat het zo is gelopen. En dat ik word behandeld in een ziekenhuis dat mij aan het stuur zet. Dat geeft mij meer tijd en ruimte om alles wat er is gebeurd een plek te geven. Ik ben 'fan' geworden van de mammacare in Gelre!”
Lees ook het verhaal van coördinator mammacare (locatie Apeldoorn) Astrid Berghuis.